కాకులన్నీ వాలాక,
నల్ల కలువల్ని పూసిన-
తటాకమౌతుంది చెట్టు.
ఆకాశాన్ని కాళ్ళ క్రిందికి
తెచ్చుకుంటుంది గబ్బిలాయి.
చుక్కల్ని ముగ్గులోకి
దింపుతుంది ఓ ఆకతాయి.
పెదాల పలకల మీద
ఓంకారాన్ని దిద్దుకుంటూ
ఓ 'పిల్ల'నగ్రోవి.
గుడి కోనేట్లో నిలువీత-
నేర్చుకుంటాయి తామర పూలు.
చెరువు నీట్లో ముఖాలు చూసుకుని,
మురిసిపోతుంటాయి మేఘాలు కొన్ని.
పాల కోసం,
తల్లి చుట్టూ
పొద్దుతిరుగుడు పువ్వై పోతుంది
లేగ దూడ.
అమ్మచేతి తేనీరు కోసం
నా పెదాలు తేనెటీగలవుతాయి.
అప్పుడేమో అట్లాస్-
భుజం మీది భూమిని మెల్లగా క్రిందికి దించి,
పుస్తకాల సంచితో-
బడికి భయల్దేరుతాడు.
________________
No comments:
Post a Comment